اطلاعات سفر و گردشگری
اطلاعات سفر و گردشگری
قصر شیروانشاهان یا شیروان شاهلار بزرگترین مجموعه تاریخی باکو است که در ناحیه قدیمی باکو - شهر داخلی باکو - قرار دارد. این مجموعه شامل قصر، دیوان‌خانه، مقبره‌ی زیرزمینی، مسجد شاه، مقبره سید یحیی باکویی، دروازه مراد، آب انبار و حمام است. در زمان سلطنت سلطان ابراهیم اول از سلسله «شیروان شاهان»، پایتخت با باکو منتقل شده و ساخت این قصر آغاز گردید.
این قسمت از شهر در سال ۲۰۰۰ میلادی به همراه قصر شیروانشاهان و برج دختر به عنوان اولین اثر تاریخی جمهوری آذربایجان در فهرست میراث جهانی یونسکو راه یافت.تاریخ ساخت این ناحیه بدرستی مشخص نیست. برخی معتقدند در قرن دوازدهم بنا شده و برخی تحقیقات تاریخ آن را به قرن هفتم میلادی می‌رساند. به هر صورت در این ناحیه با بناها و آثاری تاریخی مواجه هستیم که در طی زمان ساخته شده‌اند نه یکباره.
پارک ملی قوبوستان یا پارک فرهنگی هنری سنگی قوبوستان که منطقه‌ای وسیع در جنوب شرقی کوه‌های قفقاز و تقریبا ۶۴ کیلومتری جنوب غربی باکو است که مابین دو رود «پیرساقات» و «سوماقیت» قرار گرفته است. این پارک دارای کوه‌ها و تپه‌های متعدد، به همراه دره‌های عمیق و تنگ است.
این منطقه تقریبا خشک و گرم در سال ۱۹۶۶ به علت کشف غارهای باستانی مسکونی، اشیاء تاریخی، گاز-سنگها و گِل‌فشان‌ها* و نیز سنگ‌نگاره های منحصر بفردی که عمری بین ۵ هزار تا ۴۰ هزار سال دارند، تحت حفاظت درآمده و سپس در سال ۲۰۰۷ به فهرست میراث جهانی یونسکو راه یافت.
مجموعه کلیساهای گلاتی برای مدت‌های مدید به عنوان مرکز اصلی فرهنگی و علمی گرجستان محسوب می‌شده است. بطوری که تحصیلات آکادمیک نیز در آن برقرار بوده است.
کلیسای جامع کوتایسی که به کلیسای جامع باگراتی مشهور است، بنایی تاریخی و زیبا متعلق به قرن یازدهم میلادی است که به علت سبک معماری و قدمت خود، مورد توجه بسیاری از گردشگران و مهمانان خارجی شهر است. این کلیسا بر روی تپه‌ای به نام Uk’imerioni قرار داشته و ساخت آن را به سلطان باگرات سوم - یکی از معروف‌ترین و مقتدرترین پادشاهان سلسله ایمرتی گرجستان- مربوط می‌دانند. بدین سبب به کلیسای باگراتی مشهور شده است.
«هیراپولیس» یا شهر مقدس، منطقه‌ای باستانی است که در جنوب غربی آناتولی و استان دنیزلی ترکیه واقع شده است. در مورد تمدن این شهر اطلاعات زیادی به دست نیامده است.
هیراپولیس در نزدیکی «پاموک‌کاله» واقع شده است و مانند آن دارای چشمه‌های آب‌گرم در سرزمینی سفید رنگ و مملو از سنگ‌های تراورتن است.
هیراپولیس در سال ۱۹۸۸ به فهرست میراث جهانی یونسکو راه یافته است. چشمه‌ها و نیز خرابه‌های سنگی باقیمانده از جذابیت‌های اصلی گردشگری منطقه محسوب شده و در قرن دوم پیش از میلاد نیز مشتریان متعدد و مشهوری داشته‌اند.
مجموعه پارک ملی «گوریمه» و سایت سنگی «کاپادوکیه» در آناتولی مرکزی (استان نوشهیر ترکیه) و در ناحیه‌ای باستانی قرار دارد بطوری که قدمت سکونت بشر در این ناحیه را قرن چهارم پیش از میلاد می‌دانند.
پارک ملی گوریمه که در نزدیکی دهکده‌ای به همین نام قرار دارد، ناحیه‌ای توریستی و گردشگری محسوب شده و در سال ۱۹۸۵ به فهرست میراث جهانی یونسکو راه یافته است. بناهای سنگی اطراف این پارک که یادگار دوران امپراطوری روم هستند، شامل خانه‌ها و کلیساهایی با سقف‌های کلاهکی و تیز بوده و به علت فرسایش در این مدت طولانی به اشکال خاصی درآمده‌اند.
«زانتوس» شهری باستانی متعلق به تمدن لیقیه (لیکیه) - به روایتی پایتخت این تمدن- است که در استان آناتولی ترکیه قرار داشته و امروزه خرابه‌هایش را می‌توانید در این منطقه مشاهده نمایید.
مجموعه مسجد «سلیمیه» یکی از بناهای تاریخی دوران امپراطوری عثمانیان و سلطان «سلیم دوم» است که در شهر «ادرنه» واقع شده است. مسجد سلیمیه توسط معمار معروف عثمانیان یعنی معمار «سنان» در سالهای ۱۵۶۹ تا ۱۵۷۵ بنا شده و یکی از سازه‌های مشهور معماری اسلامی بشمار می‌رود.
این مجموعه علاوه بر مسجد که در مرکز آن قرار گرفته، دارای بیمارستان، مدرسه، کتابخانه و حمامی کنار مسجد بوده و در اطراف آن مدرسه اسلامی، دارالحدیث، تالار انتظار و همینطور راسته بازاریان وجود دارد.