سایت تاریخی

یتیم‌خانه‌های رومی در استانبول

در بخش دیگری از جزیره‌ی «بویوک‌آدا» (یکی از جزایر پرنس) و در میان جنگل کاج، مخروبه‌های یتیم‌خانه‌ی یونانی‌ها وجود دارد که در قرن نوزدهم به شکل هتل و در چهار طبقه چوبی ساخته شده بود. یتیم‌خانه‌های رومی دومین سازه چوبی بزرگ دنیا محسوب می‌شود. با توجه به فرسایش بخش‌های مختلف ساختمان، ورود به آن خطرناک است و توصیه می‌شود از این کار بپرهیزید.  

پارک امیرخان در استانبول

پارک امیرخان در دوره بیزانس، ناحیه‌ای سرسبز با جنگی وسیع و پردرخت بوده و بعدها نیز پارک «فریدون بی» نامیده می‌شده است. اما در قرن هفدهم، سلطان مراد چهارم این منطقه را به جهت تسلیم شدن فرمانده ایرانی «امیر گونِیْ خان» در برابر قوای عثمانی به وی هدیه نمود.

امروزه این پارک متعلق به شهرداری استانبول بوده و مساحتی حدود ۱۱۷ هکتار را داراست. داخل پارک دو برکه‌ی زیبا به همراه درختان نادر و کمیاب قرار دارد بطوری‌که نه تنها سبب جذب گردشگران شده بلکه مردم محلی نیز بسیار به این پارک علاقه دارند. سه عمارت تاریخی نیز در این پارک وجود دارند.

سرای زیرزمینی در استانبول

آب‌انبار سلطنتی یا «یراباتان سارایه» یکی از بزرگترین محل‌های ذخیره‌ی آب برای چندین تمدن مستقر در استانبول بوده است. این آب انبار در قرن ششم میلادی توسط امپراطوری بیزانس ساخته شد و در بسیاری مواقع مخصوصا به هنگام محاصره شهر وظیفه‌ی ذخیره و تامین آب مورد نیاز شهر را برعهده داشت.

شهر باستانی ساردیس در ترکیه

«ساردیس» یا «سارد» یکی از مشهورترین و ثروتمندترین شهرهای تاریخ باستان و پایتخت امپراطوری «لیدیه» است که امروزه در استان «مانیسا»ی ترکیه قرار دارد. این شهر توسط بعدها به امپراطوری هخامنشیان و رومیان و سپس مسلمانان الحاق شد.

معروفترین بناهای این شهر باستانی معبد آرتمیس است. همچنین این شهر یکی از هفت کلیسای معروف امپراطوری روم محسوب می‌گردید. (کلیسا در اینجا به معنای محل عبادت یا ساختمانی مذهبی نیست بلکه به جامعه‌ی مسیحی نشین شهر اشاره دارد).

محوطه باستانی لائودیکیا در ترکیه

شهر باستانی «Laodikeia» یا «دیوس‌پولیس» (شهر زئوس) در ۶ کیلومتری شمال دنیزلی قرار داشته و قدمت آن به قرن سوم پیش از میلاد یعنی سالهای ۲۶۱-۲۶۳ پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد.

این شهر جزئی از تمدن «فریقیه» (یا به گمان برخی کاریا یا تمدن لیدیا) بوده و با ارزش‌ترین آثار کشف‌ شده از این شهر کنار رودخانه «لیکوس» مربوط به دوران اوج شهرت و معروفیت آن یعنی یک قرن پیش از میلاد است. همینطور وجود یکی از هفت کلیسای (جامعه مذهبی) معروف آسیای صغیر بر اهمیت مذهبی آن بویژه برای مسیحیان افزوده است.

شهر قرون وسطایی بچین در ترکیه

«بچین» شهری باستانی در ۵ کیلومتری جنوب ناحیه «میلاس» استان «موغلا»ی ترکیه است، که اگرچه هیچ وقت شهر بسیار مهمی محسوب نمی‌شده، اما با این‌حال طی تاریخ خود محمل حضور بسیاری از تمدن‌ها و امپراطوری‌ها بوده است. اوج شکوفایی این شهر به قرن سیزدهم باز می‌گردد، زمانی که در نیمه دوم قرن سیزدهم به عنوان پایتخت سلطان‌نشین «منتشی‌اوغولّاری» انتخاب شده بود.
شهر «بچین» شامل قلعه و استحکامات داخلی آن و نیز منطقه اصلی مسکونی است. این قلعه شامل چند حیاط، لژ و دو کلیسا است.

مقبره هکاتومنوس در ترکیه

هکاتومنوس حاکم و استاندار سرزمین «کاریا» بعنوان یکی از استان‌های امپراطوری هخامنشی بود که از طرف پادشاه ایرانیان برای مبارزه با شورشیان قبرسی به این سمت منصوب شد ولی برخلاف انتظار و به جای مبارزه با شورشیان به آنها کمک مالی و نظامی می‌کرد.

به هر حال این حاکم که از اهالی بومی «میلاس» (استان موغلای فعلی ترکیه) بود، با قرار دادن این شهر به عنوان پایتخت خود سال‌ها به حکومت خود در این منطقه ادامه داد.
امروزه مقبره وی (به اعتقاد مورخان ترکیه) را م‌یتوان در ناحیه موغلای ترکیه و قسمت شرقی تپه «حصارباشی» مشاهده نمود.

شهر گوردیون در ترکیه

شهر «Gordion» به عنوان پایتخت تمدن فریقیه، در فاصله ۷۰ تا ۸۰ کیلومتری جنوب غربی آنکارای فعلی و در ناحیه «یاسی هورک»، به سال ۱۹۰۰ کشف گردید. باستان‌شناسان قدمت این شهر تاریخی را قرن ۱۲ پیش از میلاد می‌دانند. اگرچه رشد و شکوفایی این شهر در قرون هشتم و نهم که به عنوان پایتخت امپراطوری انتخاب گشت، آغاز شده است.

سایت تاریخی زیئوگما در ترکیه

«Zeugma» شهری باستانی از دوران امپراطوری «کوماژن‌»ها است که بعد از فروپاشی امپراطوری هخامنشی، ‏توسط نوادگان و شاهزادگان همین سلسله در مناطق آناتولی ترکیه تشکیل شده و امروزه در ‏استان «غازی‌عنتپ» ترکیه قرار دارد. قدمت این شهر به سال ۳۰۰ پیش از میلاد و دوران حکومت اسکندر ‏کبیر برمی‌گردد. ‏

شهر تاریخی آنی در ترکیه

«آنی» یا «آبنیکون» در لاتین، شهری باستانی در استان «کارس» ترکیه و در مرز این کشور با ارمنستان است که مابین سال‌های ۹۶۱ تا ۱۰۴۵ پایتخت امپراطوری ارمنستان محسوب می‌شد. امروزه از این شهر، جز چند بنای مخروبه چیزی باقی نمانده است. این منطقه که به "شهر هزار و یک کلیسا" و "شهر چهل دروازه" نیز معروف بوده، دارای بناهای مذهبی متعدد، چندین قصر و قلعه بوده و زمانی رقیب شهرهای بزرگ زمان خود همچون کنستانتینوپول (استانبول فعلی) و بغداد شمرده می‌شد.