سایت تاریخی

آتشکده باکو

 آتشکده باکو از دیرباز محل عبادت زرتشتیان این کشور بوده، و در ناحیه «سوراخانی» حومه باکو قرار دارد. ساختمان آتشکده باکو بنایی شبیه به قلعه که دارای یک حیاط بزرگ با تعداد زیادی حجره برای روحانیون و محرابی سه پایه در وسط این حیاط است.

 

پارک ملی قوبوستان در باکو

پارک ملی قوبوستان یا پارک فرهنگی هنری سنگی قوبوستان که منطقه‌ای وسیع در جنوب شرقی کوه‌های قفقاز و تقریبا ۶۴ کیلومتری جنوب غربی باکو است که مابین دو رود «پیرساقات» و «سوماقیت» قرار گرفته است. این پارک دارای کوه‌ها و تپه‌های متعدد، به همراه دره‌های عمیق و تنگ است.

این منطقه تقریبا خشک و گرم در سال ۱۹۶۶ به علت کشف غارهای باستانی مسکونی، اشیاء تاریخی، گاز-سنگها و گِل‌فشان‌ها* و نیز سنگ‌نگاره های منحصر بفردی که عمری بین ۵ هزار تا ۴۰ هزار سال دارند، تحت حفاظت درآمده و سپس در سال ۲۰۰۷ به فهرست میراث جهانی یونسکو راه یافت.

شهر باستانی آپلیستسیخه در گوری - گرجستان

آپلیستسیخه شهر-قلعه‌ای سنگی، در دل کوه است که در ۱۵ کیلومتری شرق گوری و شرق ساحل رودخانه کورا قرار دارد که قدمت ساخت آن را دوران باستان - تقریبا هزاره اول تا دوم پیش از میلاد - می‌دانند. این شهر اهمیت بسیاری از نظر مذهبی و سیاسی داشته و قرن‌ها به حیات خود ادامه داده است تا اینکه توسط مغول‌ها - قرن سیزدهم - به شدت تخریب گشت ولی همچنان مسکونی باقی ماند و استراحت‌گاهی برای مسافران جاده ابریشم گشت.

ناحیه قدیمی تفلیس

 معماری باستانی خانه‌ها و کلیساها و پیاده‌روها و مغازه‌های کوچک ناحیه قدیمی تفلیس، منظره‌ی زیبایی به وجود آورده است. مناطقی شامل «سولولکی» دارای رستوران‌هایی زیبا با معماری هنری است. موزه‌ی هنرهای مدرن نیز درخیابان «سیونی» قرار دارد. حمام‌های آبگرم این ناحیه از شهر نیز معروف اند و گردشگران زیادی به خود جذب می‌کنند.
ناحیه قدیمی تفلیس

خانه‌ی منسوب به حضرت مریم در کوش‌آداسی

این خانه به روایتی، به مدت ده سال (یا پانزده سال به روایتی دیگر) محل سکونت حضرت مریم (اغلب معتقدند در اواخر عمر ایشان) بوده است، امروزه زیارتگاه مسیحیان و مسلمانان به شمار می‌رود. چشمه ای نیز به نام چشمه آرزوها در این محل وجود دارد که بسیاری از زائران معتقدند با نوشیدن آن به آرزوهای خود می‌رسند.

بنای ساختمان خانه مکعبی شکل بوده و از همان زمان سکونت حضرت مریم سالم و دست نخورده - به جز سقف که تعمیر شده - باقی مانده و شخصیتی چون پاپ نیز از آن دیدار نموده است.

- مقبره‌ی حضرت مریم در بیت‌المقدس قرار دارد.

خرابه‌های آموس در مارماریس

«آموس» شهرکی باستانی شامل تئاتر، عبادتگاه و پایه چند مجسمه بوده و متعلق به تمدن «کاریا» است که در نزدیکی مارماریس و شهر «توروچ» قرار دارد. باقیمانده‌های این بنای تاریخی امروزه در خلیج مارماریس و بر روی تپه‌ای به نام «آسارجیک» یافت شده که دیوارها و برج‌هایی با ارتفاع سه الی چهار متر در شمال آن باقی مانده است.

همینطور پنج برج در قسمت جنوبی باقیمانده و بقیه به مرور تخریب شده‌اند. این شهرک قدمتی ۴ هزار ساله داشته و در ۲۰ کیلومتری مارماریس واقع است.

آرامگاه هالیکارناسوس در بودروم

این آرامگاه که یکی از عجایب هفتگانه جهان محسوب می‌شود، مابین سالهای ۳۵۳ تا ۳۵۰ پیش از میلاد برای استاندار پادشاهی هخامنشی و پادشاه «کاریا» یعنی «ماسول» و به دستور «آرتمیس» ساخته شد.

ارتفاع این مقبره ۴۵ متر بوده و برای ۱۶ قرن نیز برپا مانده بود اما بالاخره توسط زلزله‌ای شدید تخریب می‌شود. اگرچه برخی معقتدند تخریب این بنا به دست مسیحیان متعصب صورت گرفته است.

دروازه میندس در بودروم

دروازه قدیمی شهر، در زمان پادشاهی ماسولوس- قرن چهارم پیش از میلاد- ساخته شده و محل نبردهای خونین در دوره اسکندر کبیر بوده است. این دروازه نام خود را از شهر میندس متعلق به تمدن «دوریان»ها به یادگار دارد.

اسکندر کبیر در پشت این دروازه‌ها، متحمل حمله‌ی شدیدی از طرف سپاه ایران شده و در نهایت نیز نتوانست شهر را فتح کند و منطقه را ترک کرد. اگرچه بعد از ترک منطقه حدود 2500 سرباز خود را پشت دیوارهای شهر میندس مستقر نمود.

آسیاب بادی‌های بدروم

یکی دیگر از نمادهای این شبه‌جزیره، آسیاب‌بادی‌هایی ساخته شده از سنگ و قطعات بزرگ چوب است که طی قرن هجدهم در تپه بین بودروم و گومبت ساخته شده‌اند. بناهایی تقریبا همشکل و همرنگ که در یک امتداد ساخته شده و نمایی زیبا به محیط داده اند.

امروزه ۷ آسیاب بادی باقی مانده که تنها دوتای آنها در وضعیت مناسبی قرار دارند اگرچه بقیه نیز به تدریج نوسازی خواهند شد. نمای زیبا و پانورامای شهرهای بودروم و گومبت از بالای این تپه و همینطور دامنه زیبای اطراف این تپه محلی جذاب برای گردشگران به هنگام غروب خورشید است.


آمفی تئآتر بودروم

یکی دیگر از آثار باستانی بودروم، آمفی تئاتر این شهر است که مربوط به پادشاهی موسولوس است، اگرچه تا دوره امپراطوری روم تکمیل نشد. این بنا شاهدی بر گذشته‌ی باشکوه بودروم و نشانی از تمدن هالیکارناسوس محسوب می‌شود که تا حد خوبی نیز سالم باقی مانده است. تاریخ ساخت این بنا را قرن چهارم پیش از میلاد می‌دانند اگرچه ۶ قرن بعد و در دوران حکمرانی امپراطوری روم، بر وسعت و امکانات آن افزوده شد.

این مجموعه از سه قسمت تشکیل شده است: صحن، جایگاه اجرا و محل استقرار تماشاچیان. این مکان گنجایش ۱۳ هزار نفر تماشاچی را دارا بوده است.